Fijn dat je even de tijd neemt om rond te kijken op mijn profiel. Een portfolio die, mede door invloeden van buitenaf, nog steeds aan het veranderen is. Gewoon mooi, experimenteel of een foto met zeggenschap, het is aan de kijker wat deze in de foto ziet. Gelukkig kijkt iedereen vanuit een ander referentiekader en wat de een totaal niet aanspreekt, geldt voor een ander het tegenover gestelde. 

Ik sta open voor oprechte en opbouwende kritiek. Dit houdt mij scherp en legt de spreekwoordelijk lat weer wat hoger voor een volgende foto.  

NB Voor de volledigheid, op alle gepubliceerde foto's zit copyright.

Fotografie is voor mij het mooiste vak! Ik fotografeer met mijn gevoel, werk perfectionistisch en ben steeds op zoek naar nieuwe uitdagingen. Het liefst portretteer ik gewone mensen, zo puur en naturel mogelijk, met respect voor de eigen eigenheid&hellip; En dan wacht ik op dat ene, juiste moment&hellip; voor die &eacute;ne perfecte foto. Graag wil ik laten zien hoe sterk en krachtig mensen kunnen zijn en wil het beste, sterkste en het mooiste in hen naar voren halen en dat vertaalt zich in mijn werk.

Ik ben Dolinda Lenssen. In 2011 heb ik mijn eerste digitale spiegelreflexcamera gekocht en ben na 1 jaar een fotocursus gaan volgen, omdat ik me meer wilde verdiepen in fotografie. Deze hobby werkt echt verslavend. In beginsel gekocht voor portretfotografie, maar ik merk dat mijn interesse meer bij macrofotografie ligt. Naast mijn kitlens 18-105mm gebruik ik voornamelijk de 50mm 1.8 lens. Om de techniek onder de knie te krijgen, ben ik veel in de tuin te vinden. Ik hoop hier veel tips en ervaring op te doen.

Als kind stond ik al in de DOKA, te kijken hoe mijn vader &quot;toverde&quot;, met licht en baden. Vond het altijd fascinerend om te zien, hoe daar de mooiste beelden tevoorschijn kwamen. Mijn vader was vakfotograaf. Hij is natuurlijk mijn grootste inspiratiebron geweest. En waarschijnlijk komt daar ook mijn voorkeur voor zwart-wit vandaan. Fotograferen en foto's omzetten en verbeteren in PS, is mijn grootste hobby.
Al mijn foto's krijgen een nabehandeling.
Ik geniet op deze site, leer veel van kijken naar jullie foto's. Ik stem anoniem.

Sinds 2010 serieus de hobby fotografie opgepakt met de Nikon D90 en een aantal jaar later de D7000. In 2018 overgestapt naar full frame met de D750 en tegenwoordig de D810. Veel soorten fotografie spreekt me aan. Van urbex tot architectuur tot portretten en straatfotografie. De laatste jaren ben ik meer bezig met cosplay en fantasy en vertoef graag op evenementen zoals Elfia. Ik neem ook klussen van opdrachtgevers aan. Denk aan sportwedstrijden, interieurs, bedrijfsfotografie. Maar vooral de zogenaamde lifestyle-fotografie of familie-fotografie begint een grote vlucht te nemen. 

Beste  foto vrienden , 


Al maak ik niet het perfecte plaatje , technische niet volmaakt, fotografie is voor mij een kunstwerk'

Ik werk puur uit mijn hart. 

En vind je leuk om meer werken van mij te zien neem kijkt je op mijn facebook account, onder.

Arno Verspaandonk




heeft u tips voor mij  of de helpende hand 
mail gerust naar.

fotowerkarno@gmail.com 




Hoi,
Ik hou van opbouwende kritiek dus laat maar komen. Heb je vragen stel ze gerust ;-)

Al jong interesse in fotograferen en vanaf mijn 20e een eigen doca ingericht. 
Mezelf naar binnen gepraat bij de Universiteit van Leiden bij het Laboratorium voor Bewegingsanalyse, als zelfstandig medisch fotograaf (ik had het gehele zeer professionele fotolab voor mezelf alleen). Daar heb ik mezelf &lsquo;echt&rsquo; het vak geleerd; pati&euml;nten fotografie (dood en levend), vooral met de technische 6x9 camera (Cambo) en een highspeed sluiterloze kleinbeeldcamera (merk Robot) die tot 1600 f/s kon maken op 100meter TRI-X-rollen. Afdrukken met een 6x9 Leitz vergroter; een enorm maar zeer goed apparaat. 
Door baanverandering (maatschappelijk werker, geluidstechnicus, leraar en systeembeheerder) jarenlang alleen nog kiekjes gemaakt, met af en toe wat reclamewerk voor bedrijven en bandfotografie, met Nikon F2 en Nikkormat met P-serie lenzen (28, 35, 55, 105mm). Geen zoomlenzen! 
Analoog ben ik helemaal weg van fotografiek, met orthochromatisch filmmateriaal (vlakfilm), en een grote fan van TRI-X en Panatomic-X met sterk verdunde Rodinal (contour-verscherpend). En nog steeds vind ik dat het allermooist, maar enorm bewerkelijk en tijdrovend. 
Digitale fotografie was duidelijk niet &lsquo;mijn ding&rsquo; (lelijke korrel, lage resolutie, afschuwelijke kleuren; dat werd later beter, maar veel te grote camera&rsquo;s en matige zoomlenzen), maar sinds 2014 ben ik weer enthousiast gaan fotograferen nadat een bevriend fotograaf mij de Sony NEX7 liet zien en bleek dat ik al mijn oude Nikon-objectieven met een adapter weer kon gaan gebruiken! 
Dus toen een Sony NEX6 aangeschaft en dat bleek een schot in de roos! Kleine body maar een &lsquo;groot&rsquo; beeld met een prachtige korrel en levendige kleuren. Tot mijn verbazing bleken de goedkope meegeleverde standaard Sony-lenzen van belachelijk goede kwaliteit (behalve met de zon in de lens). Daardoor ge&iuml;nspireerd werk ik nu vooral met de Sony SEL18200 (een filmlens, extreem goed bij tegenlicht en een prachtige dynamiek en scherpte).
Inmiddels overgegaan op 3x Sony A6000 body&rsquo;s waarmee de SEL18200 vooral voor buiten gebruikt wordt, samen met Samyang 8mm 2.0 Fisheye, en de Samyang 12mm 2.0 Architectuurlens; voor binnen (bandfotografie en modelfotografie en dergelijke) gebruik ik vooral de nieuwe Nikon 1.8 G-serie (24mm, 50mm en 85mm) die van zeer hoge kwaliteit zijn en ruim voldoende lichtgevoelig.
In het begin met Sony NEX veel gedoe met stof op de sensor (de enorm grote opnamesnelheid geeft een zeer statische sensor waardoor stof snel wordt aangetrokken), maar dat is opgelost met 3 body&rsquo;s waardoor ik zelden hoef te wisselen en een veel te duur statisch kwastje (die haalt het stof uit de camera). Voor nat reinigen met zelfgemaakte pads draai ik mijn hand niet meer om&hellip; 
Nu heb ik fotografie weer als vanouds opgepakt, echter vooral als hobby met af en toe opdrachten&hellip;

Our world is turbulent, noisy and full of distraction.  With my photographs I try to provide silence, comfortable places of rest.  When all goes quiet, the natural landscape shows its mystery and eminence.  Once in a while something unusual happens and a scenery seems to reveal a wonderful singular appearance. A veil of mist, correlation of forms or strange changing of light can be thrilling and comforting simultaneously.

Next to the expressed stillness and serenity, the work reveals estrangement. Despite the reality of natural configurations and actual weather elements, the outcome looks fairly imaginary. What is the origin of this surrealistic imprint ?   What makes reality look so unreal ?  Additionally, most of the captured moments have a notable timeless appearance. But contrarily to this impression of everlasting existence,  permanency seems to be uncertain over and over again. The dimension of time has been pervading the landscape experience. Looming environmental changes give rise to a sense of inconvenience.  Inducing these divergent emotions, including a feeling of silence, comfort, exaltation, estrangement and inconvenience,  the natural landscape is all-embracing, precious and beyond value. 

Dedicated to implement mental concepts in landscape photography, with respect to the nature of the landscape, I never use photoshop to create effects, aiming to support my ideas.

Ik fotografeer eigenlijk al best lang. Ooit begonnen met een geleende analoge Praktika ergens begin jaren 80. Daarna een geweldige camera, een Nikon F2. De eerste EOS ooit kwam in mijn bezit met daarnaast een Nikon FG. Digitaal begon met een Canon IXUS. En vervolgens een Canon 10D. Een compacte Olympus kwam, heel wat anders maar ik was het gesleep even zat. Een fijne Fuji X100 kwam en wakkerde mijn fotografie toch weer hoger op, maar bloed kruipt waar het niet gaan kan, en mijn oude analoge liefde begon meer en meer te trekken. Niet anti digitaal maar erg pro analoog ben ik nu weel helemaal analoog bezig, manuele analoge kleinbeeld en middenformaat camera's, zelf ontwikkelen en een volledige doka. Ik schiet mijn werk nu met een Pentax 67 en naast het beest een Leica M4 en voor beide een losse belichtingsmeter. Daarnaast doen een oude Adox Golf, een Rollei 35T en een Fodor 35 hun dienst als het zo uit komt.

Ambacht die fijn voelt, waar digitaal voelt als een plaatje schieten, voelt dit weer als een foto 'maken'.

Dank voor alle ruime waarderingen !

'It all appears for my lens'

Probeer +/-  met t vaste brandpunt van 50mm  te schrijven.
En ik probeer zo min mogelijk te flitsen.Van analoog&amp;digi met mooi licht en compo s.    
Benieuwd naar opbouwend nieuws.
Hartelijke groeten en hopelijk snel tot ziens!

Wat leuk dat je een kijkje neemt op mijn profiel. Mijn naam is Nanette Drenthe, 25 jaar jong en afgestudeerd als fotografe. In 2011 ben ik gestart met mijn bedrijf ND Photography.
Kenmerkend aan mijn fotografiestijl is dat mijn beelden minimalistisch en krachtig zijn. In mijn fotografie is daarnaast vaak een mysterieuze sfeer terug te zien. Ik heb een voorkeur voor zwart-wit beelden en beelden met weinig kleurgebruik. Mijn fotografisch werk plaats ik vaak als kleine verhalen bij elkaar. Wat vaak als 1 beeld begint, groeit in de loop van de tijd uit tot een (mini) serie. Ik fotografeer zowel op locatie als in de studio en het liefste portretten, waaronder zelfportretten, producten en objecten om me heen. Dit gaat bij mij vanuit een gevoel of omdat mij details opvallen en er een idee is ontstaan.

Hey,
Mijn naam is Chantal ik ben geboren op 5 september 1996.
Ik ben al vroeg begonnen met fotografie namelijk toen ik 7 was al.  Het begon met me vaders zijn camera.
Sinds paar jaar heb ik mijn eigen camera wat ook mijn beste vriend is bij veel dingen.

Ik ben in 2017 afgestudeerd als Fotograaf. 

Ik heb bij de NRC een fotowedstrijd gewonnen in mei 2015. 

Verder naast fotograferen heb ik ook de hobby's paardrijden en tekenen.

Mijn passie in fotografie is toch echt dierenfotografie wat je ook veel terug ziet bij mijn foto's.

Kijk gerust rond!!
dikke kus Chantal

Canon EOS 5D Mark II

Canon EOS 5D Mark III

Kijk! Kun je ze zien? De schoonheid! Ik zie ze overal. In een moment...in het licht...in een compositie. Ze is in alles om ons heen. Alles wat je moet doen, is jezelf openen. Alles wat je moet doen...is zien. 

In september 2009 begon ik aan de Nederlandse Fotovakschool in Boxtel met de vakopleiding Fotografie en in 2012 behaalde ik het vakdiploma met specialisatie Portretfotografie. 

Het leven verliep en verloopt niet altijd zo als ik zou willen, niets is beslist, maar mijn passie voor dit vak drijft me vooruit en ik leef en ik zal &lsquo;zien&rsquo;....

vanmegen