xlix

Hier kun je inderaad een boom over opzetten! Waardering en succes zijn ongrijpbare verschijnselen. Wie je kent is minstens net zo belangrijk als wat je kunt. Dat is onmiskenbaar op sites als Zoom, maar ook in het kunstwereldje zie je duidelijk onderonsjes van academies, galeriehouders, curatoren & recensenten. Waar niet trouwens? Ook de partijpolitiek is een kliekje, evenals het mediawereldje. Zou Anton Corbijn nu net zo beroemd zijn geweest wanneer hij (als fotograaf van Oor) niet toevallig in contact was gekomen met een onbekend aanstormend bandje genaamd U2? Omgekeerd werkt het trouwens ook: wanneer je eenmaal succesvol bent moet je grote moeite doen om nog iets fout te doen. Elke scheet is bij voorbaat van kunstzinnigheid doordrenkt. Je merkt dat ik af en toe een beetje gefrustreerd raak, met name wanneer ik zeer vergelijkbare foto's zie waarvan de ene de hemel wordt ingeprezen terwijl de andere blijft steken in 15 views + schampere opmerkingen van toevallige passanten. Een gejureerde site (zoals je noemt) vind je op 1x.com. Dat is inderdaad een stuk beter, maar nog steeds niet ideaal. De foto's die daar gepubliceerd worden zijn weliswaar van ongelooflijke kwaliteit, maar dragen duidelijk het stempel van de jury en zijn bijna allemaal "te mooi om waar te zijn". Een soort rauwe pure schoonheid (zoals een aantal van jouw foto's bijv) maakt daar geen enkele kans (schat ik). In het kunstwereldje draait alles om het credo van originaliteit. Enigszins chargerend: "het maakt niet uit hoe het eruit ziet, als het nog maar niet eerder is gedaan". Dan krijg je van die fratsen als dat fotografen een foto afdrukken, in stukken scheuren, in de fik steken, weer blussen met water, daarna de diepvriezer in, de restanten aan elkaar plakken en daar tot slot weer een foto van maken. Waar gebeurd (onlangs gezien in Huis Marseille): iedereen was zwaar onder de indruk en waag het vooral niet om kanttekeningen te plaatsen. Zo ken ik nog wel een stel voorbeelden, de een nog idioter dan de ander. Intussen blijf ik maar mijn eigen visie ontwikkelen en toch ook maar een beetje netwerken, echter zonder de bedoeling om bij Jan en Alleman in een goed daglicht te komen.

zeer mooi gerschreven. 1xcom een getalenateerde fotografie 54 z een foto afgewezen een andere zoomster is namen bij gaan houden en stuitte er op dat vaak de zelfdenamen wel geplaats worden...en één iemand was familielid van iemand van de jury. dit ter kennisgeving. je betoog met zeer veel plezier gelezen en ook de naam Corbijn ...U2 is zo mooi treffend beeld! Dank voor je lange reactie

De context van mijn opmerking ben ik even kwijt. Waarschijnlijk bedoel ik wat ik ook in mijn profiel beschrijf: ik hou van fotografie die meer laat zien dan alleen tastbare zaken. Dat zijn dus niet-tastbare dingen als symboliek, mystiek, emotie; een foto moet mij prikkelen, vragen oproepen, verbanden laten zien, mij in een stemming brengen, noem maar op. Die beeldtaal ontbreekt echter in het leeuwendeel van de foto's hier op Zoom en er wordt ook weinig aandacht besteed aan dit aspect. Typerend is bijv. dat er geen categorieën zijn als "romantisch", "surrealistisch" of "conceptueel", maar wel een categorie Flitsfotografie. Het middel is kennelijk belangrijker dan de inhoud! Ik constateer dat ik een beetje alleen sta met mijn smaak: mijn foto's (en soortgelijke) worden relatief weinig bekeken, zeker als je het vergelijkt met zonsondergangen, schattige kindertjes of blote vrouwen. Ik heb niks tegen die onderwerpen, maar ik zou ze anders benaderen dan de meeste mensen doen. Er is hier bijv. iemand actief die eindeloze reeksen van tamelijk fantasieloze naaktfoto's plaatst. Soms kijk je zo'n model recht in d'r gleuf en is er verder niks bijzonders te zien; moet je dan eens naar het tellertje kijken rechtsboven... Ik hoop dat mijn invalshoek en drijfveren zo wat duidelijker zijn.